بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس روزهای بسیار سختی را سپری می کند. اگرچه او و مقامات حزب محافظه کار در لندن سعی دارند خود را نسبت به شکست ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2020 بی تفاوت نشان دهند، اما شواهد و مستندات موجود نشان دهنده بحران تمام عیاری است که دولت انگلیس با آن مواجه شده و به زودی نیز از آن خارج نخواهد شد!
نتیجه سرمایه گذاری جانسون در زمین ترامپ
بدون شک شکست ترامپ، بسیاری از نقشه های جانسون در پروسه مذاکره و امتیازگیری از کشورهای اروپایی ( در مذاکرات برگزیت ) را نقش بر آب خواهد ساخت. واقعیت امر این است که دولت فعلی انگلیس قصد داشت با هدف "ایجاد دوگانه اقتصادی لندن-واشنگتن" ، گزینه " خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا" را دنبال کند. به عبارت بهتر، بوریس جانسون بر روی گزینه "برگزیت سخت" تمرکز ویژه ای کرده بود.
او تصور می کرد ترامپ تا سال 2024 قطعا در قدرت باقی خواهد ماند و در نتیجه، او نیز می تواند بر روی حمایتهای دولت جمهوریخواه وی در پروسه مذاکره با اتحادیه اروپا حساب باز کند. ترامپ بارها به جانسون اعلام کرده بود که بدون هیچ گونه توافقی اروپا را ترک کند و به روابط دوجانبه اقتصادی مطلق با آمریکا روی بیاورد. هدف ترامپ از این اقدام کاملا مشخص بود! او سعی داشت "برگزیت" را به یک الگوی جامع و فراگیر در اتحادیه اروپا تبدیل کرده و از همین طریق، فروپاشی اتحادیه اروپا و منطقه یورو را کلید بزند. بسیاری از همراهان جانسون در حزب محافظه کار، به وی هشدار داده بودند که نتیجه بازی مستقیم وی در زمین دولت ترامپ، به سود منافع این حزب نخواهد بود. با این حال جانسون نظر منتقدان سیاسی خود با قبول نداشت.
موقعیت برتر اتحادیه اروپا در مذاکره با انگلیس
شکست ترامپ، منجر به افت و تنازل جایگاه دولت انگلیس در مواجهه با اتحادیه اروپا شده است. انگلیس رسماً در ۳۱ ژانویه سال گذشته (۱۱ بهمن ۹۷) اتحادیه اروپا را ترک کرد، اما تا ۳۱ دسامبر (۱۱ دی) امسال همچنان تابع قوانین اتحادیه اروپاست. لندن و بروکسل امیدوار بودند که طی این دوره انتقالی در مورد یک توافق تجاری حاکم بر روابط آینده خود به توافق برسند.ما با وجود حضور همزمان ترامپ و جانسون در واشنگتن و لندن، چشم اندازی برای این توافق وجود نداشت. اکنون بوریس جانسون دو راه بیشتر پیش رو ندارد : اینکه به اتحادیه اروپا امتیازات زیادی جهت انعقاد توافق نهایی دهد و از بسیاری از خواسته های خود عقب نشینی کند. راه دوم اینکه جانسون به اصرار خود مبنی بر "تحقق برگزیت سخت" اصرار ورزد. در این صورت، آمریکا ( دولت بایدن) دیگر پشتیبان لندن نخواهد بود زیرا دولت دموکرات آمریکا، قصد دارد در راستای بازتعریف روابط خود با دو کشور آلمان و فرانسه، از دادن امتیازات خاص به انگلیس در پروسه خروج از اتحادیه اروپا خودداری کند.
معمایی به نام ایرلند
چنانچه شبکه یورونیوز گزارش داده است، بایدن پیش از این در ماه سپتامبر نیز هشدار داده بود که طرح جانسون برای برگزیت ممکن است توافق صلح در ایرلند شمالی را به خطر بیندازد و اعلام کرده بود که اگر جانسون از مسیر پارلمان انگلیس به دنبال اجرایی کردن طرح خود باشد، آنگاه او نیز از توافق بر سر معاملات تجاری واشنگتن –لندن خودداری خواهد کرد.نگرانی جو بایدن عمدتا مربوط به «لایحه بازار داخلی» است که به تایید برخی وزرای کابینه جانسون، می‌تواند اوضاع را در ایرلند شمالی آشفته کند. این لایحه بطور مشخص درباره چگونگی داد و ستد کالا میان ایرلند شمالی با بقیه انگلیس سخن می‌گوید و منتقدان بر این باورند که در صورت تایید آن از سوی پارلمان، بار دیگر «مرزبندی‌های سخت‌گیرانه‌ای» میان ایرلند شمالی و دیگر مناطق تعریف شده در حدود حاکمیتی بریتانیا ایجاد خواهد شد.
بوریس جانسون در میان منگنه
ماجرا به این نقطه ختم نمی شود! اگر جانسون به گزینه نخست ( توافق با اتحادیه اروپا) نیز تن دهد و به عبارت بهتر، "برگزیت نرم" تحقق یابد نیز از سوی احزاب سیاسی مخالف خود بابت انعقاد توافقی ضعیف با اروپاییان مورد انتقاد قرار خواهد گرفت و حتی ممکن است مجلس عوام انگلیس این توافق را رد کند.
اگر برگزیت نرم تحقق یابد و انگلیس بخواهد همراه با توافق از اتحادیه اروپا خارج شود، در آن زمان این توافقی که صورت گرفته مورد اعتراض ۴ جریان در داخل لندن قرار می‌گیرد؛ یعنی حزب کارگر، حزب لیبرال دموکرات، ملی گرایان استکاتلند و ملی گرایان افراطی! در نتیجه ،همه این جریان ها درمقابل جانسون قرار خواهند گرفت. اگر برگزیت نرم اجرایی شود، در حوزه اقتصادی و سیاسی انگلیس تبعاتی مانند کاهش میزان رشد اقتصادی، کوچک شدن اقتصاد این کشور و وابستگی اقتصادی انگلیس و اتحادیه اروپا حداقل تا ۵ سال ادامه پیدا خواهد کرد.این به معنای گرفتاری جانسون در یک بن بست می باشد.
آیا جانسون سومین قربانی برگزیت خواهد بود؟
به نظر می رسد بوریس جانسون در حال تبدیل شدن به سومین قربانی برگزیت( پس از دیوید کامرون و ترزا می ) خواهد بود. نشریه "دی ولت " در خصوص آخرین وضعیت سیاسی جانسون و چشم انداز آن در آینده می گوید:
" در صورت شکست ترامپ در انتخابات، دولت انگلیس تنهاتر می شود. «جو بایدن» رئیس جمهوری جدید آمریکا خواهد شد و پشتیبان مهم خارجی که نخست وزیر بوریس جانسون و تندروهای حزب محافظه کار در خروج از اتحادیه اروپا (برگزیت) به آن اعتماد کرده بودند، از بین می رود."
صورت مسئله کاملا مشخص است. دولت جدید آمریکا حاضر نخواهد بود حمایت همه جانبه خود از لندن در مذاکرات برگزیت ( آن هم به سبک و سیاق دولت ترامپ) را ادامه دهد. حتی امکان دارد جو بایدن در راستای اثبات حسن نیت خود به کشورهای اروپایی ( آلمان، فرانسه و مجموعه اتحادیه اروپا)، بوریس جانسون و دولت محافظه کار وی را به راحتی قربانی کند.
در این صورت، ممکن است اعضای حزب محافظه کار در اقدامی پیش دستانه، از جانسون بخواهند استعفا دهد تا فرد دیگری را به عنوان نخست وزیر انتخاب کنند. همچنین احتمال برگزاری انتخابات زودهنگام در انگلیس با هدف چینش دوباره مجلس عوام و دولت این کشور وجود خواهد داشت. بر این اساس در ژانویه بایدن رئیس جمهور آمریکا خواهد بود که به کاخ سفید می رود .ین اتفاق تقریباً همزمان با پایان مهلت خروج انگلیس از اتحادیه اروپا رخ می دهد. به عبارت بهتر،شکست ترامپ و حضور بایدن در کاخ سفید، در بدترین زمان ممکن ( به ضرر جانسون) رخ داده است. با اجرایی شدن برگزیت، لندن از نقش خود به عنوان پل ارتباطی آمریکایی ها در اتحادیه اروپا صرف نظر می کند و از این رو برای دولت جدید آمریکا کمتر از گذشته جالب است. بنابراین، دلیلی ندارد که دولت بایدن و دموکراتها به حمایت خود از جانسون در لندن ادامه دهند. آنها قطعا طرفدار حضور فردی دیگر در راس معادلات اجرایی انگلیس خواهند بود.
بسیاری از همراهان جانسون در حزب محافظه کار، به وی هشدار داده بودند که نتیجه بازی مستقیم وی در زمین دولت ترامپ، به سود منافع این حزب نخواهد بود. با این حال جانسون نظر منتقدان سیاسی خود با قبول نداشت. 
